[CLI Part 27] do_MfczS9fvLFh4n3rjtqB7H

?

Discussion Question

#Netherlands #survivor #JacobusVeenstra

Jacobus Veenstra
COB: Amsterdam, Netherlands
Imprisoned: 26th of May 1941 - 6th of December 1941 in Oranjehotel, Netherlands
DOD: 3rd of October 2013 in Assen, Netherlands

Source:

1 „Gefällt mir“

Veenstra, Abraham en Koos - Leiden4045.nl

In 1939 heeft de auteur zijn HBS diploma gehaald en wil hij een vliegersopleiding volgen. Maar hij wordt bij de mobilisatie opgeroepen en zit bij de motordienst als de oorlog in Nederland uitbreekt. Bij een poging eind mei 1941 met enkele anderen naar Engeland te vluchten wordt hij opgepakt en overgebracht naar de gevangenis in Scheveningen. Hij mag enkele malen bezoek ontvangen. 6 December 1941 gaat hij per trein op transport via Keulen en Brauweiler naar de gevangenis in Rheinbach. Bij aankomst moet hij zijn eigendommen inleveren. Hij werkt in de zadelmakerij. Er is centrale verwarming. Iedere 6 weken mag hij een brief naar huis schrijven. 10 Maart 1942 gaat hij naar de gevangenis in Siegburg en werkt in gevangeniskleding op een kunstvezelfabriek. Het werk is niet zwaar, maar ongezond. Mensen krijgen maagklachten of psychische problemen. Hij saboteert en moet voor straf buiten werken, een opluchting. Vanaf 1 augustus 1942 zit hij in het tuchthuis in Siegburg en werkt hij voor de firma Berggeist, die zich met het aanleggen van stroomkabels bezig houdt. Het werk is gevaarlijk, er gebeuren ongelukken. Ze krijgen extra eten van de bevolking toegestopt. Hij kan niet vluchten omdat hij gevangeniskleding draagt. Zondags is vrij en is er een kerkdienst. Hier heeft hij steun aan. 26 September 1943, als zijn straf erop zit, wordt hij niet ontslagen. Zijn nieuwe functie is „Hausknecht“. Hij moet schoonmaken en eten uitdelen. Na 2 maanden gaat hij naar Sachsenhausen. De treinreis via Keulen, Hamburg en Hannover duurt ongeveer 10 dagen. In Sachsenhausen wordt hij geschopt en geslagen. Hij krijgt nummer 73522. Hij vertelt over het kamp, de strenge regels, straffen en de kamphiërarchie. 's Morgens en 's avonds is er appèl, dat vaak uren duurt. De eerste 2 weken zit hij in een quarantainebarak, daarna komt hij te werken bij de afdeling administratie van commando Heinkel, een vliegtuigfabriek, in de buurt van Sachsenhausen. Er is een cantine. Hij krijgt pakketten, maar niet van het Nederlandse Rode Kruis. Met 3 anderen delen ze deze. 10 April 1944 is er een groot bombardement. Ze moeten bij luchtalarm schuilen in het bos. Berlijn wordt vaak gebombardeerd. Regelmatig zijn er contrôles op luizen en besmettelijke ziektes. Op 6 juni 1944 hoort hij de Duitsers op kantoor praten over de invasie, wat hij doorvertelt. Hij ligt 5 weken in het kampziekenhuis met roodvonk en reumatiek. De verzorging is slecht. In het kampbordeel, de „Puff“, werken vrouwen uit Ravensbrück. September 1944 komen gevangenen uit Vught lopend uit Sachsenhausen bij de Heinkelfabriek aan. Uit Nederland komen er geen pakketten meer. De Russen bereiken in januari 1945 de Oder en hun artillerievuur wordt gehoord. Er wordt op de fabriek steeds minder gewerkt. Voor Pasen 1945 krijgen ze een pakket van het Internationale Rode Kruis. 5 april 1945 evacueren ze lopend via de stad Oraniënburg weer terug naar het overvolle kamp Sachsenhausen. Hij slaapt in een barak en deelt het bed met een ander. Er heerst honger en chaos. De vele bombardementen veroorzaken slachtoffers. Er zijn opruimcommando’s. Hij moet zand scheppen. Op 21 april wordt het kamp geëvacueerd. Iedereen krijgt brood en wat vlees mee. Een 10 dagen durende mars begint. Het weer is koud en nat. Het is de bedoeling naar in de Oostzee klaarliggende schepen te lopen. Er vallen steeds meer mensen af. Geslapen wordt in de open lucht. Er is weinig eten en drinken en een paar dekens. Soms drinken ze bij een dorpspomp. Naast het pad liggen neergeschoten gevangenen. Ze moeten de wagen met hun spullen voortduwen. Er worden vuurtjes gemaakt van bijeengesprokkeld hout. Er is nog een Rode Kruis-pakket. 3 Mei zijn alle SS’ers vertrokken. Overal liggen wapens. Ze lopen door naar Schwerin. Hier staan de Yankees. Hij is vrij. Op fietsen steken ze de Elbe over. Bij Winterswijk gaan ze per auto de grens over. De opvang is snel, hij gaat daarna naar Ede, naar zijn zus, waar hij 15 mei 1945 aankomt.